Nazywam się Lucyna Szefczyk-Polowczyk, jestem doktorem nauk medycznych, neurologopedą, oligofrenopedagogiem, a prywatnie mamą dwójki dzieci. Prowadzę gabinet logopedyczny Moc Mowy, w którym zajmuję się terapią mowy zarówno dzieci jak i dorosłych.
Czym się zajmuję?
- diagnoza i terapia opóźnionego rozwoju mowy
- korygowanie wad wymowy i profilaktyka zaburzeń mowy
- umożliwianie komunikacji z otoczeniem osób niemówiących (AAC - alternatywne metody komunikacji)
- przywracanie mowy w przypadku jej utraty (afazja), np. na skutek udaru mózgu, guzów mózgu, zmian neurodegeneracyjnych (choroba Alzheimera)
- terapia logopedyczna osób z dyzartrią
- nauka prawidłowego połykania
Kto i kiedy do logopedy?
Nie ma ograniczeń wiekowych. Już u noworodków mogą pojawić się problemy ze ssaniem, obniżonym napięciem mięśniowym objawiającym się stale otwartymi ustami, opadniętym kącikiem warg, trudnościami w połykaniu pokarmu itp. W takich sytuacjach warto udać się do logopedy, który rozpocznie właściwą terapię i przekaże rodzicom stosowne zalecenia. Jeśli dziecko kończąc drugi rok życia posługuje się pojedynczymi słowami należy udać się do specjalisty, który pomoże znaleźć przyczynę opóźnionego rozwoju mowy i podejmie terapię.
Gdy słyszysz, że Twoje dziecko mówi niewyraźnie (zamienia lub przestawia głoski) udaj się do specjalisty, który stwierdzi czy to kwestia rozwojowa tzw. „swoista mowa dziecięca” czy może wada wymowy. W przypadku wady wymowy wcześniejsza diagnoza i ćwiczenia z pewnością przyczynią się do jej zniwelowania. Pozostawienie dziecka z wadą wymowy bez terapii spowoduje pogłębienie się wady.
Na co dzień pracuję z dziećmi z autyzmem i zespołem Aspergera, gdzie dając dziecku odpowiednie narzędzie w zależności od jego indywidualnych potrzeb, preferencji i możliwości będących w sferze jego najbliższego rozwoju-możemy się komunikować.
Logopeda to osoba pracująca także z osobami dorosłymi. Należy mieć na uwadze w szczególności osoby, które w wyniku np. udaru niedokrwiennego lub krwotocznego (pot. wylewu) mogą stracić dar mowy lub zostać jednostronnie porażone. Tutaj najlepszym rozwiązaniem także jest terapia logopedyczna, która pomoże przywrócić komunikację z otoczeniem. Bowiem często osoby te są „więźniami własnego ciała”. Do chwili przed „wypadkiem” sprawne ruchowo i umysłowo. Potem bardzo często sprawne umysłowo, lecz nierozumiane przez otoczenie a przez to nieszczęśliwe, gdyż żadna ich myśl nie może być wypowiedziana, a wszelkie decyzje podejmuje za nie ktoś z najbliższego otoczenia. Mowa o afazji. Zapraszam. Pomogę.
